Lucien Gelas 1956 “dubbele top”

Lucien Gélas was een gitaarbouwer, klassiek gitarist en muziekleraar. Hij staat bekend als uitvinder en ontwerper van de double-top gitaar. Deze gitaren staan bekend als Gélas gitaren of double-top gitaren (of dubbel-resonantie gitaren).

Gélas kreeg een gouden medaille op de tentoonstelling van Bordeaux in 1907 en een gouden medaille op de tentoonstelling van Brussel in 1910 voor zijn dubbele resonantiegitaar.

De gitaren hebben twee klankkasten en er zit een resonantiekamer tussen de twee. De binnenste zangbodem loopt echter niet parallel aan de buitenste, zodat de gitaar een bepaalde kromming heeft. De snaren lopen door de brug, die zich aan de bovenkant van de binnenste zangbodem bevindt. Dit creëert een speciale hoek in vergelijking met een conventionele gitaar, waar de snaren parallel lopen. Dit leidt tot een verhoogde spanning op de binnenste zangbodem en een speciale toon.

Het patent werd voor het eerst aangevraagd in Parijs in 1905.

Gélas gitaren werden door veel belangrijke artiesten bespeeld, vooral in de eerste helft van de 20e eeuw. Heinrich Albert (1870-1950) kreeg een Gélas gitaar (van Gaudet in Parijs) en schrijft veel van zijn concertsuccessen toe aan deze gitaar. Hij prees altijd de aanhoudende klank, de snelle respons en de klankkleur van de gitaar. Andere gitaristen die op Géla's gitaren speelden waren Luise Walker (1910-1998) en Bruno Henze (1900-1978). Géla's gitaren zijn vandaag de dag nog steeds populair onder kenners.

Gélas produceerde de instrumenten met de hulp van gitaarbouwers die volgens zijn patent bouwden. Eerst Théodore Gaudet en later Jean Roviès, Beuscher, Richard Jacob en anderen.

Deze gitaar is een absoluut prachtig voorbeeld van een Gelas gitaar. De schaallengte is 640 mm en de nootbreedte is 46 mm.

Door de video te laden, accepteert u het privacybeleid van YouTube.
Meer informatie

Video laden

YouTube altijd deblokkeren