Gibson J-50 1947 - een echt monster van een gitaar, met een cool Frankenstein uiterlijk en een geluid om voor te sterven!
Deze gitaar klinkt echt fantastisch! We hebben hem een beetje geanalyseerd om de reden voor dit fenomeen te verklaren. Ten eerste is de gitaar vederlicht, het hout is zo perfect gedroogd en gerijpt dat de gitaar een ongelooflijke resonantie heeft.
Maar hij is ook uitgerust met de beste materialen ... hoogwaardig sparrenhout voor het bovenblad en heel mooi mahonie voor de achter- en zijkanten.
Maar de echte reden voor het ongelooflijke geluid is het feit dat deze gitaar een speler met karakter en ziel is. Door de jaren heen is deze gitaar gewoon bespeeld, geliefd en altijd een trouwe metgezel geweest. Als je op deze gitaar speelt, begrijp je waarom hij in de loop der jaren is gerepareerd en weer tot leven is gewekt... hij was gewoon onmisbaar.
Vragen zoals: Hoeveel scheuren heeft de gitaar? ... wat is er gerepareerd? etc. zijn waarschijnlijk de verkeerde vragen!
Zelfs wij kunnen niet helemaal bijhouden wat er allemaal aan deze gitaar gedaan is ... maar één ding is zeker, hij is superstevig en speelt als een nieuwe gitaar. Dat komt omdat hij een nek reset, een refret en een nieuwe brug heeft gekregen.
De gitaar is licht gelakt. Hij had een houten slagplaat aan de linkerkant, die is verwijderd.
De hele structuur van de gitaar is stabiel en we hebben hem grondig gecontroleerd - hij is klaar voor de volgende fase en wacht op een nieuw thuis.
De FON aan de binnenkant is vervaagd - 1947 was het laatste jaar dat Gibson een script logo gebruikte en het eerste jaar dat ze het J-50 model bouwden.
Een stevige, niet-originele koffer wordt meegeleverd.
Een interessant punt is dat Bob Dylan in zijn jonge jaren ook op zo'n gehavende Gibson J-50 speelde.
Door de video te laden, accepteert u het privacybeleid van YouTube.
Meer informatie