Faustino Conde - het hart van de legendarische gitaarbouwdynastie van Madrid

Er zijn maar weinig namen die zoveel weerklank vinden in de wereld van de Spaanse gitaarbouw als Faustino Conde. Samen met zijn broers Mariano en Julio Faustino zette het trotse erfgoed van de gitaarbouw in Madrid voort, een traditie die begon met het werk van haar beroemde oom Domingo Esteso is geworteld in Spanje. Van de moeilijke jaren na de Burgeroorlog tot de muzikale renaissance van Spanje in het midden van de 20e eeuw, de Gebroeders Conde het geluid van de moderne flamenco en de klassieke gitaar - een geluid dat uiteindelijk concertzalen en opnamestudio's over de hele wereld zou bereiken.

De beginjaren - het tijdperk van de „Viuda y Sobrinos de Esteso“ (1940-1960)

Na de Spaanse Burgeroorlog werd de werkplaats in Esteso heropend onder het label „Viuda y Sobrinos de Esteso“ („Weduwe en neven van Esteso“). Uit respect voor haar tante Nicolasa Salamanca, de weduwe van Domingo Esteso, hield de drie broers Faustino, Mariano en later Julio Conde Ze behield deze naam tot haar dood in 1959.

Gedurende deze tijd werkten de broers onvermoeibaar in de werkplaats in Madrid, waarbij ze de methodes en geest van hun oom bewaarden en de details verfijnden die hun eigen identiteit als gitaarbouwers definieerden. Faustino, de oudste, werd al snel bekend om zijn uitzonderlijke vaardigheden in het intoneren en afwerken van gitaren. Zijn vakmanschap gaf de instrumenten een onmiskenbare warmte en diepte - een combinatie van traditie en innovatie.

Innovatie en traditie in harmonie

Voor 1953 introduceerden de broers een nieuw kopontwerp voor hun topmodellen, de „Media Luna“ (halve maan). Deze elegante, gebogen omtrek werd al snel een van de meest herkenbare symbolen van de Conde-dynastie. Het werd gebruikt naast de originele Esteso hoofdplaat en combineert het evoluerende vakmanschap van de familie met haar historische wortels.

Tijdens deze jaren heeft de Gebroeders Conde , nieuwe Rozetpatroon en experimenteerden subtiel met de interne structuur van hun instrumenten. Het resultaat was een Warm, resonerend geluid - gitaren die geprezen werden om hun balans, helderheid en projectie. Deze rijkdom aan geluid weerspiegelde het streven van de broers naar constante verbetering zonder de essentie van het Esteso-geluid te verliezen.

Groei en uitbreiding

Met de toenemende vraag naar Spaanse gitaren van hoge kwaliteit in de jaren 1950, breidde het familiebedrijf zich uit. Rond 1950 werden de Atocha nr. 53 onder leiding van Julio Conde werd een nieuwe klantenshowroom en verkoopruimte geopend. In 1957 Pozuelo de Alarcón Er werd een aparte workshop opgezet waarin leerlingmodellen werden geproduceerd die als „guitarras de segunda“ bekend waren en noch een handtekening noch een productiedatum droegen.

Tijdens dit vruchtbare tijdperk bespeelden veel beroemde gitaristen Conde-instrumenten -. Regino Sainz de la Maza, Alirio Díaz, Quintín Esquembre, Manolo de Huelva en vele anderen. Hun optredens droegen bij aan de reputatie van Faustino Conde en zijn broers als de ware erfgenamen van de bouwmeesters van Madrid.

Een nieuw hoofdstuk - „Sobrinos de Domingo Esteso / Conde Hermanos“ (1960-1988)

Als Nicolasa Salamanca overleed in 1959, namen de broers een nieuwe naam aan voor de werkplaats: Sobrinos de Domingo Esteso / Conde Hermanos, uitwisselbaar met Hermanos Conde / Sobrinos de Esteso. Dit was het begin van wat veel verzamelaars de „gouden eeuw“ van de Conde-werkplaats noemen - met Faustino Conde in het artistiek centrum.

Faustino's meesterschap en de opkomst van Media Luna

In 1960 richtten Faustino en zijn broers de Media Luna hoofdplaat officieel als het kenmerkende ontwerp voor hun bovengitaren. De sierlijke halve maan werd het symbool van de gitaarbouw in Madrid en een herkenbaar kenmerk voor professionele spelers over de hele wereld.

Onder leiding van Faustino verfijnde de workshop zowel de Plantilla (lichaamscontour) evenals de patroon bovenste veerpoot, om projectie en reactie te optimaliseren. Ze begonnen ook een duidelijk onderscheid te maken tussen Flamenco - en klassiek modellen door ze elk hun eigen tonale persoonlijkheid en structurele ontwerp te geven.

Het resultaat was onmiskenbaar - een Karakteristiek Conde-geluid , die verantwoordelijk is voor schittering, volume en soulvolle expressiviteit. Deze instrumenten hadden een unieke identiteit die onmiddellijk herkenbaar was voor zowel artiesten als publiek.

Faustino Conde en de flamencorevolutie

In de jaren 1960 en 1970 beleefde de moderne flamenco zijn opkomst als concertkunstvorm, en Faustino Condes Gitaren waren het middelpunt van de flamenco. In deze periode pionierden hij en zijn broers met het gebruik van Palissander voor flamenco gitaren, die voorheen voorbehouden waren aan klassieke instrumenten.

Deze innovatie was de geboorte van de „Flamencogitaar “Negra, die meer volume en sustain biedt - perfect voor het concertpodium. De legendarische Paco de Lucía bijgedragen aan het wereldberoemd maken van dit model door het te presenteren op een Conde Hermanos Gitaar met palissander vloeren, die het geluid van flamenco voor altijd veranderde.

De lijst van artiesten die vertrouwden op Faustino's vakmanschap leest als een who's who van de 20e-eeuwse gitaarmuziek:
El Niño Ricardo, Sabicas, Melchor de Marchena, Mario Escudero, Paco Cepero, Enrique de Melchor, die Familie Habicchuela, Tomatito, Gerardo Núñez, Rafael Riqueñi, Al Di Meola, John McLaughlin, Bob Dylan, Cat Stevens en Leonard Cohen, om er maar een paar te noemen.

Elk van hen vond een perfecte partner in Faustino's gitaren - instrumenten die evenveel passie, ritme en lyriek konden uitstralen.

De nalatenschap van een meestervakman

Gedurende zijn hele carrière heeft hij het volgende belichaamd Faustino Conde het ideaal van de Spaanse meestergitaarbouwer: bescheidenheid, discipline en een onwrikbaar streven naar klankschoonheid. Hij stond bekend om zijn nauwgezette aandacht voor details - van de keuze van het hout tot de afwerking - en om het persoonlijk toezien op de intonatie van het bovenblad van elke high-end gitaar die de Gravina 7 werkplaats in Madrid verliet.

In 1971 voegde de volgende generatie zich bij het familiebedrijf. Felipe Conde I sloot zich aan bij Gravina's werkplaats en werkte samen met Faustino en Mariano, later gevolgd door Mariano Conde II. Onder Faustino's mentorschap erfden ze niet alleen de technische kennis, maar ook de passie en het respect voor de kunst van het gitaarbouwen dat de naam Conde al tientallen jaren kenmerkt.

Zelfs na zijn dood eind jaren 1980 de invloed van Faustino Conde kenmerkt het werk van de Spaanse gitaarbouwers. Instrumenten van zijn hand behoren nog steeds tot de meest gewilde voorbeelden van Madrileens vakmanschap en worden door verzamelaars en kunstenaars gewaardeerd om hun reactievermogen, elegantie en onmiskenbare klankkleur.

Gitaren van Faustino Conde en Conde Hermanos: