Domingo Esteso: Een meester in het vak in de geschiedenis van de Spaanse gitaar

Het prille begin en de School van Madrid

Domingo Esteso begon zijn illustere carrière als leerling in de werkplaats van de gerespecteerde Manuel Ramírez. Ramírez, een sleutelfiguur in de geschiedenis van de Spaanse gitaar, was een van de oprichters van de gitaarschool van Madrid. Deze school werd synoniem voor superieur vakmanschap en innovatief design in de gitaarbouw. Esteso's tijd in Ramírez‘ werkplaats was van fundamenteel belang, niet alleen voor de ontwikkeling van zijn vaardigheden, maar ook voor de banden die hij aanknoopte met andere legendarische gitaarbouwers zoals Santos Hernández en Enrique García. Samen werden zij de meest opmerkelijke leerlingen van Manuel Ramírez en veranderden zij de Madrileense school in een baken van kwaliteit en vakmanschap.

Domingo Esteso en zijn eigen winkel

Na de dood van Manuel Ramírez bleef Esteso voor de weduwe van Manuel Ramirez in de werkplaats werken. Het was echter in 1915 dat Domingo Esteso echt begon met het opzetten van zijn eigen winkel. Samen met zijn vrouw Nicolasa Salamanca, die vakkundig het lakken van de gitaren verzorgde, opende Esteso zijn eigen werkplaats in Gravina Street No. 7 in het hart van Madrid. Dit was de meest productieve periode van zijn carrière, gekenmerkt door gitaren van ongeëvenaarde schoonheid en geluidskwaliteit.

In deze periode kregen Esteso gitaren internationale erkenning, vooral op de Argentijnse markt. De politieke en economische uitdagingen in Spanje in die tijd, gekoppeld aan de grote vraag naar kwaliteitsinstrumenten, brachten Esteso ertoe om speciale labels te ontwerpen voor Romero y Fernández uit Buenos Aires. Deze labels vertegenwoordigden een unieke samenwerking en waren een bewijs van de wereldwijde aantrekkingskracht van Esteso's vakmanschap.

Een nieuw hoofdstuk begon in 1926 toen Esteso's neef, Faustino Conde, in de werkplaats kwam werken als leerling. Drie jaar later volgde Mariano Conde, het begin van een familietraditie in gitaarbouw. Onder Estesso's nauwgezette begeleiding bestudeerden Faustino en Mariano de ingewikkelde kunst van het gitaarbouwen en leerden ze zowel het ambacht als de artistieke gevoeligheid die nodig zijn om instrumenten van grote klasse te bouwen.

In deze periode werden de vaardigheden en kennis doorgegeven van de eerste aan de tweede generatie gitaarbouwers van de familie Conde. Estesso's invloed reikte verder dan zijn eigen leven en verankerde een diep respect voor vakmanschap en innovatie in het familie-ethos.

Uitdagingen en nalatenschap

De carrière van Domingo Esteso was niet zonder uitdagingen. De Spaanse Burgeroorlog creëerde een turbulente omgeving die alle aspecten van het leven beïnvloedde, inclusief het ambacht. Esteso ging door met het maken van gitaren tot aan zijn dood in 1937, te midden van de ontberingen van de oorlog. Zijn dood, als gevolg van een ademhalingsziekte verergerd door de tochtige werkplaatsomstandigheden en een gebrek aan medische zorg, betekende het einde van een tijdperk.

Ondanks deze moeilijkheden bleef Esteso's nalatenschap bestaan. Het bouwen van gitaren onder zijn naam ging op kleinere schaal door tot 1939, waarbij hij zijn standaarden voor kwaliteit en uitmuntendheid handhaafde. Zijn bijdragen aan de gitaarbouw zijn niet slechts historische voetnoten; ze vertegenwoordigen een transformerende periode in de Spaanse gitaarbouw, die de norm stelde voor toekomstige generaties.